Waarom kwaliteitsbeleid noordzakelijk binnen AAT

Alles nep of kan het paard  tot co-therapeut worden?

Namens de Nederlandse Stichting Helpen met Paarden wil ik graag reageren op recente publicaties over " Paardentherapie”  en Coaching met Paarden. Wij, die  sinds 10 jaar een zeer gedegen opleiding tot Equitherapeut SHP (beschermde merknaam) aanbieden en een internationaal getoetst kwaliteitsbeleid voeren, vinden het zeer gevaarlijk, indien mensen, die over geen opleiding in het begeleiden van processen met ondersteuning van het paard beschikken, dit aanbieden en uitvoren,

Op talloze homepages bieden zelfbenoemde  ervaringsdeskundige " specialisten voor paarden en mensen” ’ hun diensten aan. Een nadere analyse van deze internetsites, toont aan dat kennelijk therapie met het paard  op het moment een hoge marktwaarde heeft, gezien er een behoefte aan alternatieve methoden in de therapeutische, pedagogische en psychosociale sector  bestaat. Momenteel lijken managementtrainingen, ontwikkeling van het leidinggeven aan mensen, en esotherische zelfontdekkingsseminars met paarden een enorme ‘hit’ te zijn.

Naast zuiver economische treffen we ook andere oorzaken aan van onkundig tot dubieus ‘gebruik van het paard’. Omdat het paard niet alleen op toekomstige cliënten, maar ook op meer of minder goed opgeleide zelfbenoemde ‘helpers’ een grote  aantrekkingskracht heeft, is het vaak enthousiasme in combinatie met weinig voorkennis die – soms met de beste intenties – tot een onserieus, want ondeskundig aanbod leidt. Daarbij komen helaas nog aanbieders, die hun eigen problemen met de hulp van cliënten en paarden onder controle proberen te krijgen, en beide zo gezien voor hun eigen doeleinden misbruiken.

In mijn eigen praktijk wordt ik met slachtoffers van diverse als onverantwoordelijk te beschouwen ‘paardentherapieën’ of ‘zelfontdekkings-‘, ‘angst-‘ of ‘leiderschapsworkshops’ geconfronteerd, die tot psychische of lichamelijke schade geleid hebben.

Wat onderscheidt  serieuze Animal mediated assistance and therapy  (AMAT ) zoals aangeboden door specialisten van allerlei pogingen met het paard als spiegel te werken zonder over de nodige  technische, theoretische en ethische background. te beschikken?

Ondermeer zijn dat gecertificeerde Equitherapeuten SHP, die allemaal een opleiding en beroepspraktijk in een basisberoep uit de hulpverlening, een hippische kwalificatie  en een pittige twee jaar durende aanvullende opleiding tot Equitherapeut van rond 600 uren met zelfervaring, supervisie, intervisie en praktijkprojecten doen. Onze Stichting hanteert een gedegen kwaliteitsprofiel van de Equitherapeut. Dit profiel wordt in de opleiding verworven en voor uitreiking van het diploma getoetst. Equitherapeuten SHP hanteren een, door hun basisberoep en de richtlijnen Equitherapie SHP  gecombineerd degelijk behandelmodel en verplichten zich aan een ethische code tegenover cliënt en paard, die hun naleven..

• De gecertificeerde Equitherapeut moet zich bijscholen en via intervisie en supervisie zijn deskundigheid en therapeutische en hippische  vaardigheden op pijl houden  Hij beschikt over de stalplaquette, die hem als  Equitherapeut SHP  legitimeert.
• Hij voorziet de cliënt van informatie over zijn basiberoep, zijn behandelmodel en de manier op die hij het paard wil inzetten om deze individuele cliënt te bevorderen, ontwikkelen ondersteunen of genezen. Afhankelijk van zijn basisberoep en zijn specialisatie kan het gaan om psychotherapie of psychosociale begeleiding voor volwassene of kinderen, over ontwikkelingsbevordering voor kindeern, orthopedagogische begeleiding of revalidatie . Ook Zelfervaring en teambuilding kan op basis van Equitherapie serieus aangeboden worden.
• Hij werkt met een goed opgeleid therapiepaard (gehuisvest onder paardenvriendelijke condities). Met hem samen bouwt hij een driehoeksrelatie tussen cliënt paard en therapeut op waarin paard en cliënt een bewegingsdialoog met elkaar aangaan, die de therapeut deskundig procesmatig begeleid. Recent  hersen-, psychomotoriek- en therapieonderzoek is tegenwoordig instaat om zulke processen zichtbaar te maken.

Het paard spreekt ons niet alleen met alle zintuigen aan, het kan ook zijn sporen in ons zelf achterlaten. Of deze sporen aangenaam of onaangenaam, rustgevend of verontrustend, bevorderlijk of schadelijk kunnen zijn, is afhankelijk van de context waarin we deze ervaringen opdoen, in welke samenhang we hen plaatsen en hoe we ze kunnen verwerken. Equitherapie is erop gericht de ervaringen met het wezen paard systematisch te gebruiken om positieve sporen te genereren, die wanneer ze op de juiste manier verwerkt zijn, zelfs op lange termijn de levenskwaliteit van de cliënt kunnen verbeteren.